λουποθάνατος

λουποθάνατος, ὁ (Μ)

1. προσποίηση θανάτου ή μεγάλης αρρώστιας

2. φρ. «κάνω λουποθάνατο» — παριστάνω τον πεθαμένο ή τον ετοιμοθάνατο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λουπο-θάνατος. Το α' συνθετικό πιθ. συνδέεται με διαλεκτ. τ. λουπάζω, λουπώ < λῶπος, «λώπη, ιμάτιον». Κατ' άλλους, από αλεπού + θάνατος)].